Sistem Keamatan Padi (SRI) yang telah bertapak hampir 30 tahun yang lalu sentiasa menjadi perhatian kepada soalan dan kajian empirikal. Apakah hasil yang tinggi seperti yang diperkatakan adalah fakta atau falasi? Benarkah kaedah padi SRI meningkatkan hasil padi? Blog ini telah banyak membicarakan hal berkaitan kaedah SRI dan tidak termasuk artikel ini, telah ada 34 entri berkenaan padi SRI. Namun begitu, tiada entri yang membicarakan dan menjawab soalan secara khusus apakah SRI ini hanya sesuai untuk kawasan tertentu dan tidak praktikal untuk dijalankan secara komersil. Di seluruh dunia, produktiviti hasil dari kaedah SRI masih menjadi perdebatan diantara penyokong dengan pengkritik sistem ini. Perdebatan ini disokong oleh kajian empirikal oleh kedua-dua belah pihak; penyokong dan pengkritik, dan kajian serta penemuan dalam kaedah SRI terus menerus dijalankan sehingga ke hari ini bagi mencapai satu matlamat - sistem pertanian yang lestari yang dapat meningkatkan hasil tuaian petani bagi membantu mereka keluar dari garis kemiskinan.
Kritikan dan respon yang skeptikal merupakan proses dalam membangunkan sesuatu inovasi yang tidak boleh diketepikan begitu sahaja. Tanpa sebarang respon dan kritikan, inovasi tidak akan berevolusi. Bukan bermakna saya menulis berkaitan kritikan kepada SRI kerana saya telah mengubah pandangan saya terhadap SRI (dan memberi pandangan serong kepada SRI) tetapi saya mahu kita semua melihat kepada beberapa isu yang sering dijadikan "peluru" untuk "menembak" pengamal dan penyokong SRI. Biasanya, untuk tanaman padi memberi prestasi terbaik, sumber semulajadi, gen dan sistem pengurusan merupakan perkara penting yang menentukan hasil. SRI dilihat sebagai sistem pengurusan tidak konvensional yang dibangunkan di Madagascar, dimana hasil padi dikatakan meningkat ke tahap yang "menakjubkan" dengan kaedah ini.
Terdapat dua nama besar yang mencorak penulisan ilmiah bagi sistem ini; di pihak penyokong; Norman Uphoff dan di pihak pengkritik; A.J McDonald. Dua artikel dari kajian empirikal; Does the system of rice intensification outperform conventional best management?: A synopsis of the empirical record (A.J. McDonald) dan A critical assessment of a desk study comparing crop production systems: The example of the ‘system of rice intensification’ versus ‘best management practice’ (Norman Uphoff) merupakan antara contoh penulisan-penulisan ilmiah yang terhasil dan digunakan dalam "peperangan" ini. Terdapat lagi beberapa kertas yang memberi kritikan kepada SRI seperti Stubborn facts: Still no evidence that the System of Rice Intensification out-yields best management practices (BMPs) beyond Madagascar (A.J. McDonald, P.R. Hobbs, S.J. Riha), Fantastic yields in the system of rice intensification: fact or fallacy? (J.E. Sheehya, S. Penga, A. Dobermannb, P.L. Mitchellc, A. Ferrera, Jianchang Yangd, Yingbin Zoue, Xuhua Zhongf, Jianliang Huange) yang memberi pelbagai soalan dan pertikaian saintifik berkenaan SRI. Antara kritikan popular yang diberikan ialah "tiada penyimpanan rekod ladang yang sistematik oleh petani" menyebabkan dakwaan hasil yang tinggi oleh petani sukar untuk dibuktikan. Selain itu, kaedah low external input technique, LEIT yang dipromosikan dalam SRI hanya sesuai diadaptasi di negara yang mempunyai petani yang miskin dan saiz ladang yang kecil.
Entri ini akan mengemukakan beberapa soalan lazim yang sering ditanya berkaitan padi SRI. Seperti dalam kertas penulisan D. Glover, The System of Rice Intensification: Time for an empirical turn, dakwaan yang dibuat oleh pengamal SRI telah timbul secara berturut-turut yang memanaskan halaman jurnal saintifik antarabangsa. Kontroversi sebahagiannya tertumpu kepada soalan ketegasan saintifik dan pengukuran ketepatan. Kesukaran yang utama adalah amalan konstitusi atau prinsip-prinsip SRI telah ditakrifkan dalam beberapa cara yang berlainan. Dalam hal ini, SRI dilihat cuba mengetengahkan satu kategori masalah bagi sains pertanian, terutamanya daripada kaedah pertanian dari segi pakej teknikal yang berlawanan.
Sebelum ini, Mak Tam di dalam blog beliau menjawab beberapa soalan berkaitan padi SRI. Entri ini pula akan menjawab beberapa lagi persoalan yang timbul berkenaan padi SRI.
Terdapat dua nama besar yang mencorak penulisan ilmiah bagi sistem ini; di pihak penyokong; Norman Uphoff dan di pihak pengkritik; A.J McDonald. Dua artikel dari kajian empirikal; Does the system of rice intensification outperform conventional best management?: A synopsis of the empirical record (A.J. McDonald) dan A critical assessment of a desk study comparing crop production systems: The example of the ‘system of rice intensification’ versus ‘best management practice’ (Norman Uphoff) merupakan antara contoh penulisan-penulisan ilmiah yang terhasil dan digunakan dalam "peperangan" ini. Terdapat lagi beberapa kertas yang memberi kritikan kepada SRI seperti Stubborn facts: Still no evidence that the System of Rice Intensification out-yields best management practices (BMPs) beyond Madagascar (A.J. McDonald, P.R. Hobbs, S.J. Riha), Fantastic yields in the system of rice intensification: fact or fallacy? (J.E. Sheehya, S. Penga, A. Dobermannb, P.L. Mitchellc, A. Ferrera, Jianchang Yangd, Yingbin Zoue, Xuhua Zhongf, Jianliang Huange) yang memberi pelbagai soalan dan pertikaian saintifik berkenaan SRI. Antara kritikan popular yang diberikan ialah "tiada penyimpanan rekod ladang yang sistematik oleh petani" menyebabkan dakwaan hasil yang tinggi oleh petani sukar untuk dibuktikan. Selain itu, kaedah low external input technique, LEIT yang dipromosikan dalam SRI hanya sesuai diadaptasi di negara yang mempunyai petani yang miskin dan saiz ladang yang kecil.
Entri ini akan mengemukakan beberapa soalan lazim yang sering ditanya berkaitan padi SRI. Seperti dalam kertas penulisan D. Glover, The System of Rice Intensification: Time for an empirical turn, dakwaan yang dibuat oleh pengamal SRI telah timbul secara berturut-turut yang memanaskan halaman jurnal saintifik antarabangsa. Kontroversi sebahagiannya tertumpu kepada soalan ketegasan saintifik dan pengukuran ketepatan. Kesukaran yang utama adalah amalan konstitusi atau prinsip-prinsip SRI telah ditakrifkan dalam beberapa cara yang berlainan. Dalam hal ini, SRI dilihat cuba mengetengahkan satu kategori masalah bagi sains pertanian, terutamanya daripada kaedah pertanian dari segi pakej teknikal yang berlawanan.
Sebelum ini, Mak Tam di dalam blog beliau menjawab beberapa soalan berkaitan padi SRI. Entri ini pula akan menjawab beberapa lagi persoalan yang timbul berkenaan padi SRI.
Jika hasil yang tinggi diperolehi dengan kaedah SRI dibuat secara umum, tidakkah sistem ini akan menyebabkan kehilangan nutrien dalam tanah kerana sistem ini tidak menggunakan banyak baja?
Soalan ini sememangnya penting, tetapi tiada siapa lagi tahu jawapannya. Hanya masa akan datang boleh memberitahu kita. Perhatikan bahawa penggunaan baja telah dipromosi semasa kempen kerajaan ketika tercetusnya Revolusi Hijau, tetapi kenaikan hasil daripada penggunaan baja masih lagi kurang berbanding dengan kaedah SRI. Mungkin kita akan berfikir bahawa apabila SRI menggunakan baja, akan lebih banyak manfaat daripada sistem ini daripada sekarang. Tetapi tiada siapa yang tahu dengan pasti apakah manfaatnya jika baja yang digunakan dengan SRI secara yang munasabah. Di Jepun, petani yang terbaik di negara ini (ada pertandingan tahunan) menggunakan hanya baja organik pada ladang mereka. Berhampiran Sahambavy, di rantau Fianarantsoa, paya yang dikeringkan telah menghasilkan 8 hingga 9 tan padi sehektar (tanpa apa-apa penggunaan baja) selama lebih daripada sepuluh tahun tanpa menunjukkan trend penurunan. Kita tidak harus lupa bahawa padi adalah salah satu tanaman yang kurang mencabar dari segi nutrien. (Ubi kayu memerlukan kerja yang kurang berbanding padi, tetapi tanpa baja, ubi kayu memusnahkan tanah).
Sawah padi di Madagascar mendapat faedah nutrien daripada air larian permukaan dari bukit dan ia mengekalkan kesuburan di lembah-lembah. Apakah yang penting sekarang ialah untuk memberi makan kepada orang Malagasi. Jika SRI boleh melakukan perkara ini selepas beberapa tahun, kita boleh melihat ke hadapan untuk memecahkan pemikiran dan sistem tradisional, dengan beberapa perubahan mentaliti yang akan memudahkan pembangunan persekitaran luar bandar secara amnya. Kita juga boleh memberikan jawapan bahawa hasil yang sangat tinggi menunjukkan bahawa menanam padi dengan lebih berkesan menggunakan kemungkinan semula jadi dan beroperasi dengan kecekapan maksimum untuk memenuhi keperluan minimum.
Jika SRI adalah sangat berfaedah, mengapa ia muncul secara tiba-tiba, hanya sekarang, apabila telah begitu banyak penyelidik yang telah bekerja dalam penyelidikan padi sejak bertahun-tahun lamanya?
Christopher Columbus berkata apabila ditanya mengapa Dunia Baharu tidak pernah ditemui sebelum ini: "Ia adalah perlu untuk berfikir tentang hal itu". Halangan-halangan yang sering kita hadapi apabila hendak mencuba sesuatu yang baharu termasuklah terikat kepada rutin, perkara yang diamalkan secara turun temurun, tabiat, dan lain-lain. Terdapat banyak contoh dalam sejarah sains perkara penting telah diabaikan, misalnya, kerja Mendel yang membawa kepada hukum ke atas keturunan (The Law of Heredity).
Dalam kertas yang dibentangkan oleh Institut de Recherches Agronomiques Tropicales Madagascar (IRAT), bermula dari muka surat 38, dokumen IRAT memperkatakan tentang "pengaruh kepadatan tanaman secara mengubah (transplanting) terhadap hasil. "Kesimpulan umum:" Kami terkejut dengan kenyataan bahawa pendebungaan dan varieti merupakan faktor kedua [yang mempengaruhi hasil]. Kita boleh mengesyorkan 200 tanaman per 1 m2 pada ketinggian lebih daripada 1,200 meter, 100 tanaman per 1 m2 pada ketinggian bermula dari 1,200 hingga 750 meter, dan 785 tanaman per 1 m2 kurang daripada 750 meter."
Dalam eksperimen ini, kepadatan paling rendah dinilai ialah 25 tanaman per 1 m2 di tanah rendah dan 22 setiap 1 m2 di tanah tinggi, tetapi dipindahkan diantara anak (between hill) dengan jarak 30 cm, dan jarang sekali, 25 cm jarak dan satu setiap pokok setiap point: "pilihan yang luar biasa menanam satu pokok pada satu point diterangkan oleh hasrat untuk memihak kepada perkembangan anak (tillering) yang disyorkan ... "
Berdasarkan penyelidikan IRAT yang berorientasikan penanaman padi, ia tidak jelas bagaimana penyelidik pernah berfikir pemindahan tumbuh-tumbuhan pada usia 15 hari satu demi satu. Kita tidak harus lupa bahawa selain itu, kedalaman pemindahan anak benih tidak dikawal. National Center of Applied Research and Rural Development (FOFIFA) telah mengambil alih peranan IRAT dalam bidang penyelidikan ini.
Tidakkah SRI hanya merupakan teknik nurseri "dapog"?
Teknik nurseri dapog: Sistem "dapog" yang diamalkan di bahagian timur laut Pulau Luzon di Filipina menjadi subjek eksperimen oleh JP Dobelmann di Marovoay pada tahun 1964. Dengan kaedah ini, anak benih berusia 8 hingga 10 hari dipindahkan untuk ditanam. Ia kini sedang digunakan di Centre Semencier de Lac Alaotra. Satu atau dua bahan-bahan yang boleh menyimpan kelembapan (baja organik, kompos, kayu gambut, dll.) diletakkan di atas daun pisang atau pada helaian plastik mendatar, dan bahan-bahan ini kemudiannya ditutup dengan benih separa cambah (20,000 biji atau lebih setiap 1 m2). Lapisan akan disimpan sentiasa lembap, dan selepas 8 hingga 10 hari, mereka akan dibentangkan di dalam kumpulan 3 atau 4 di dalam sawah padi berlumpur.
Semasa eksperimen di Marovoay, anak benih berusia 10 hari yang ditanam di tapak semaian dapog dipindahkan dengan segera dengan jarak 30 x 20 cm untuk setiap kumpulan 3 atau 4 pokok, bersamaan dengan 45 atau lebih pokok per 1 m2, berbanding dengan anak benih yang berusia 36 hari, disemai pada hari ke 27 atau lebih awal dengan jarak 30 x 20 cm (16 pokok per 1m2). Satu lagi percubaan dapog telah dibuat dengan tanaman secara transplanting pada usia 20 hari, yang tidak berkembang mengikut kepada kaedah SRI. Varieti yang digunakan adalah padi Ali-Combo.
Tanaman secara dapog mencapai hasil kira-kira 5.9 tan/ha dan dengan tanaman biasa 5.1 tan/ha. Jumlah purata tillering kedua-duanya adalah lebih daripada 20. Kajian ini memberi keputusan yang menarik, tetapi kajian ini tidak dijalankan dengan menanam anak benih padi menggunakan teknik biasa berusia 10 hari atau menggunakan anak benih dari teknik dapog untuk menanam satu demi satu. (Rumpun mereka memberikan hanya 24.5 panikel, dengan jumlah 6 hingga 8 panikel setiap pokok). Dobelmann pastinya dalam kedudukan yang lebih baik untuk tiba dalam teknik SRI. Tetapi mungkin apa yang menghalang beliau dari mencapai tujuan ini adalah kawalan air.
Daripada memindahkan anak benih yang muda ke sawah, tidakkah lebih mudah menanam biji benih secara langsung ke dalam sawah?
Ini adalah soalan yang paling lazim dan jawapannya adalah mudah. Bercakap secara agronomi, tidak sukar untuk meletakkan biji benih pra cambah di sawah padi dengan kaedah yang sama seperti memindahkan anak benih. Ia tidak pernah dibuktikan bahawa tanaman secara transplanting itu sendiri meningkatkan hasil; walaupun logik.
Masalahnya teknikal dan praktikal. Jika kadar percambahan biji benih yang digunakan ialah 98 hingga 99%, maka tidak ada masalah. Jika ia diantara 97 dan 92%, adalah lebih baik untuk menyelesaikan dan membuang biji yang tidak bernas. Jika ia hanya 91% atau kurang, biji benih mesti dipilih. Jika 4 kg benih pra cambah disemai setiap hektar, 133,000 hingga 160,000 benih perlu disusun secara berhati-hati. Ini boleh dilakukan, tetapi ia memerlukan perhatian yang sangat dekat, dan tiada sesiapa pun boleh mengekalkan usaha ini.
Dalam menanam anak benih yang telah mengeluarkan daun, jika petani terganggu semasa bekerja, dia dengan mudah dapat mencari benih terakhir yang dipindahkan dan mengelakkan kesilapan menanam. Jika ada yang ingin mengamalkan prinsip SRI dengan menyemai secara langsung, mereka boleh melakukannya dengan baik, tetapi secara umum, kita fikir ia tidak bijak untuk mengesyorkan amalan ini pada masa ini.
Bolehkah teknik SRI digunakan di kawasan penanaman padi bukit?
Di Barat Tengah Madagascar, ia adalah perkara biasa untuk menyemai 40 kg biji benih sehektar untuk tanaman padi tanah tinggi yang tidak berpengairan, bersamaan dengan 48 hingga 50 biji setiap 1 m2. Apabila menyemai dengan jarak 40 x 15 cm, 16 hingga 17 benih bagi setiap 1 m2 diperlukan. Untuk memastikan bahawa semaian itu berjaya, petani itu harus menggunakan benih pra cambah dan menyusunnya, kerana masalah yang dihuraikan di atas.
Selepas itu, petani perlu memastikan bahawa benih diletakkan satu demi satu di tempat yang betul. Ini adalah kerja keras jika dilakukan dengan tangan. Tiada penabur monograin, walaupun petani itu boleh membuatnya. Masalah utama datang dari ramalan cuaca yang kurang boleh dipercayai dari jabatan meteorologi. Tanah sawah padi menyimpan kelembapan untuk tempoh yang lebih lama daripada tanah bukit. Kemarau adalah risiko yang lebih meruncing di kawasan tanah tinggi. Kebanyakannya padi tanah tinggi ditanam di atas tanah hutan yang telah dibersihkan dan dibakar. Padi bukit kebanyakannya merupakan varieti yang boleh hidup tanpa pengairan yang sempurna. Berbanding dengan Madagascar, penyebaran SRI berkait rapat dengan kawalan air di rantau ini, dan penanaman padi bukit boleh dijalankan dengan kaedah SRI.
Tidakkah SRI lebih mudah terdedah kepada ancaman perosak dan penyakit?
Satu lagi soalan yang agak popular. Persoalan ini pernah dibincangkan sebelum ini. Sehingga hari ini, kita tidak pernah melihat ia terjadi. Ini kerana: tumbuhan yang lebih subur dan kuat, boleh menahan serangan serangga dan penyakit. Tetapi adalah jelas bahawa tidak bijak untuk menanam varieti yang rentan terhadap penyakit yang biasa berlaku di rantau tertentu.
SRI diamalkan dengan kuantiti air yang minimum. Nampaknya banyak perosak seperti bena perang, piriculariose, dan lain-lain lebih suka makan padi yang dibanjiri. Selain itu, penyakit tertentu berkembang lebih dalam satu persekitaran yang lembab. Jadi, didapati bahawa kaedah SRI memberi perlindungan terhadap perosak dan penyakit.
Apakah tahap yang berbeza yang mungkin dari hasil SRI?
Soalan ini sukar dijawab dengan tepat, jadi diletakkan pada kedudukan terakhir. Rekod dunia untuk hasil jagung kini ialah 24 tan/ha. Ini mungkin kerana penciptaan varieti hibrid yang mempunyai heterosis yang memberi kesan yang baik bagi tumbuh-tumbuhan heterogamous seperti jagung. Padi adalah bijirin autogamous yang tidak boleh mendapat manfaat daripada heterosis (mengikut apa yang telah kita dengar setakat ini). Tetapi ia adalah lebih mantap dan kurang mencabar berbanding jagung, dan ia mempunyai sifat yang tidak berkongsi dengan jagung. Salah satu ciri-ciri itu ialah keupayaan luar biasa bagi menghasilkan tillering. Inilah sebabnya, pada pendapat saya, jika seseorang itu benar-benar boleh mengeksploitasi tillering, ia mungkin tidak mustahil untuk mencapai beberapa tahap pengeluaran sehingga 30 tan/ha, yang bersamaan dengan 3 kg/m2.
Untuk itu, 100,000 biji benih yang diperlukan, berat 30 gram bagi setiap 1,000 benih. 100,000 benih boleh diperolehi daripada 10 tumbuh-tumbuhan dengan 100 panikel, masing-masing dengan purata 100 biji setiap panikel, atau daripada 12 pokok masing-masing dengan 80 panikel mempunyai 105 benih. Penyelidik boleh memilih gabungan yang lebih mudah dicapai.
Syarat-syarat penting adalah: semua mesti dilakukan dengan sempurna daripada permulaan hingga akhir, termasuk amalan petani, iklim, dan persekitaran tanah. Semua ini adalah apa yang membuat rekod dunia. Saya berharap bahawa penanam padi Selangor akan yang pertama untuk mencapai rekod ini.
Buat masa ini, hasil meningkat mungkin untuk petani padi yang beralih dari kaedah tradisional kepada SRI dengan hasil diantara 3 dan 4 tan, tetapi ia boleh mencecah 5 atau 6 tan dan lebih banyak. Dengan tahap permulaan yang lebih rendah, lebih mudah untuk meningkatkan tahap pengeluaran.
Kesimpulan
Terdapat falsafah agronomi yang menyokong SRI: Agronomi ialah sains kehidupan, dan kehidupan ialah autonomi. Dalam penanaman padi, padi ialah guru, dan penanam padi adalah murid. Alam sekitar adalah kursus penting, tetapi tanah, pendebungaan, pemakanan dan rawatan, semuanya sekunder. Apa yang penting ialah padi itu sendiri: guru induk dan tertinggi.
Perkara yang paling penting dalam agronomi ialah fisiologi tumbuhan. Padi itu sendiri adalah satu-satunya sumber untuk belajar tentang penanaman padi sebenar yang cekap. Pelajaran pertama yang dipelajari daripada padi: Ia perlu petani. Menanam padi yang tumbuh secara kebetulan di luar sawah padi, seperti yang ditunjukkan oleh JP Dobelmann, mengesahkan kenyataan ini. Tillering padi sekurang-kurangnya 10 kali lebih berkuasa untuk membesar berbanding gandum. Inilah sebabnya mengapa petani hanya perlu menanam satu pokok sahaja.
Seperti manusia, tumbuh-tumbuhan perlu dipupuk dari muda untuk mencapai potensi mereka. Tiga puluh tahun yang lalu, pemindahan benih padi dilakukan apabila mereka berusia 25 hari [pada masa itu dianggap "muda"]. Selepas beberapa insiden secara kebetulan membawa kepada keputusan baik daripada pemindahan pada usia 15 hari dan kurang (10 hingga 12 hari), yang lain sepatutnya telah bersedia untuk mengambil kesempatan daripada penemuan ini dan mengalu-alukan pandangan kepada pertumbuhan padi yang diperoleh daripada model Katayama yang memberikan kita teori tillering secara saintifik. Akhir sekali, kita harus ingat: Lihat dan dengar padi anda. Ia adalah satu-satunya cara yang benar-benar boleh memberitahu anda apa yang patut dilakukan.
[Model Tillering Katayama akan dihuraikan dalam entri akan datang]
Sawah padi di Madagascar mendapat faedah nutrien daripada air larian permukaan dari bukit dan ia mengekalkan kesuburan di lembah-lembah. Apakah yang penting sekarang ialah untuk memberi makan kepada orang Malagasi. Jika SRI boleh melakukan perkara ini selepas beberapa tahun, kita boleh melihat ke hadapan untuk memecahkan pemikiran dan sistem tradisional, dengan beberapa perubahan mentaliti yang akan memudahkan pembangunan persekitaran luar bandar secara amnya. Kita juga boleh memberikan jawapan bahawa hasil yang sangat tinggi menunjukkan bahawa menanam padi dengan lebih berkesan menggunakan kemungkinan semula jadi dan beroperasi dengan kecekapan maksimum untuk memenuhi keperluan minimum.
Jika SRI adalah sangat berfaedah, mengapa ia muncul secara tiba-tiba, hanya sekarang, apabila telah begitu banyak penyelidik yang telah bekerja dalam penyelidikan padi sejak bertahun-tahun lamanya?
Christopher Columbus berkata apabila ditanya mengapa Dunia Baharu tidak pernah ditemui sebelum ini: "Ia adalah perlu untuk berfikir tentang hal itu". Halangan-halangan yang sering kita hadapi apabila hendak mencuba sesuatu yang baharu termasuklah terikat kepada rutin, perkara yang diamalkan secara turun temurun, tabiat, dan lain-lain. Terdapat banyak contoh dalam sejarah sains perkara penting telah diabaikan, misalnya, kerja Mendel yang membawa kepada hukum ke atas keturunan (The Law of Heredity).
Dalam kertas yang dibentangkan oleh Institut de Recherches Agronomiques Tropicales Madagascar (IRAT), bermula dari muka surat 38, dokumen IRAT memperkatakan tentang "pengaruh kepadatan tanaman secara mengubah (transplanting) terhadap hasil. "Kesimpulan umum:" Kami terkejut dengan kenyataan bahawa pendebungaan dan varieti merupakan faktor kedua [yang mempengaruhi hasil]. Kita boleh mengesyorkan 200 tanaman per 1 m2 pada ketinggian lebih daripada 1,200 meter, 100 tanaman per 1 m2 pada ketinggian bermula dari 1,200 hingga 750 meter, dan 785 tanaman per 1 m2 kurang daripada 750 meter."
Dalam eksperimen ini, kepadatan paling rendah dinilai ialah 25 tanaman per 1 m2 di tanah rendah dan 22 setiap 1 m2 di tanah tinggi, tetapi dipindahkan diantara anak (between hill) dengan jarak 30 cm, dan jarang sekali, 25 cm jarak dan satu setiap pokok setiap point: "pilihan yang luar biasa menanam satu pokok pada satu point diterangkan oleh hasrat untuk memihak kepada perkembangan anak (tillering) yang disyorkan ... "
Berdasarkan penyelidikan IRAT yang berorientasikan penanaman padi, ia tidak jelas bagaimana penyelidik pernah berfikir pemindahan tumbuh-tumbuhan pada usia 15 hari satu demi satu. Kita tidak harus lupa bahawa selain itu, kedalaman pemindahan anak benih tidak dikawal. National Center of Applied Research and Rural Development (FOFIFA) telah mengambil alih peranan IRAT dalam bidang penyelidikan ini.
Tidakkah SRI hanya merupakan teknik nurseri "dapog"?
Teknik nurseri dapog: Sistem "dapog" yang diamalkan di bahagian timur laut Pulau Luzon di Filipina menjadi subjek eksperimen oleh JP Dobelmann di Marovoay pada tahun 1964. Dengan kaedah ini, anak benih berusia 8 hingga 10 hari dipindahkan untuk ditanam. Ia kini sedang digunakan di Centre Semencier de Lac Alaotra. Satu atau dua bahan-bahan yang boleh menyimpan kelembapan (baja organik, kompos, kayu gambut, dll.) diletakkan di atas daun pisang atau pada helaian plastik mendatar, dan bahan-bahan ini kemudiannya ditutup dengan benih separa cambah (20,000 biji atau lebih setiap 1 m2). Lapisan akan disimpan sentiasa lembap, dan selepas 8 hingga 10 hari, mereka akan dibentangkan di dalam kumpulan 3 atau 4 di dalam sawah padi berlumpur.
Semasa eksperimen di Marovoay, anak benih berusia 10 hari yang ditanam di tapak semaian dapog dipindahkan dengan segera dengan jarak 30 x 20 cm untuk setiap kumpulan 3 atau 4 pokok, bersamaan dengan 45 atau lebih pokok per 1 m2, berbanding dengan anak benih yang berusia 36 hari, disemai pada hari ke 27 atau lebih awal dengan jarak 30 x 20 cm (16 pokok per 1m2). Satu lagi percubaan dapog telah dibuat dengan tanaman secara transplanting pada usia 20 hari, yang tidak berkembang mengikut kepada kaedah SRI. Varieti yang digunakan adalah padi Ali-Combo.
Tanaman secara dapog mencapai hasil kira-kira 5.9 tan/ha dan dengan tanaman biasa 5.1 tan/ha. Jumlah purata tillering kedua-duanya adalah lebih daripada 20. Kajian ini memberi keputusan yang menarik, tetapi kajian ini tidak dijalankan dengan menanam anak benih padi menggunakan teknik biasa berusia 10 hari atau menggunakan anak benih dari teknik dapog untuk menanam satu demi satu. (Rumpun mereka memberikan hanya 24.5 panikel, dengan jumlah 6 hingga 8 panikel setiap pokok). Dobelmann pastinya dalam kedudukan yang lebih baik untuk tiba dalam teknik SRI. Tetapi mungkin apa yang menghalang beliau dari mencapai tujuan ini adalah kawalan air.
Daripada memindahkan anak benih yang muda ke sawah, tidakkah lebih mudah menanam biji benih secara langsung ke dalam sawah?
Ini adalah soalan yang paling lazim dan jawapannya adalah mudah. Bercakap secara agronomi, tidak sukar untuk meletakkan biji benih pra cambah di sawah padi dengan kaedah yang sama seperti memindahkan anak benih. Ia tidak pernah dibuktikan bahawa tanaman secara transplanting itu sendiri meningkatkan hasil; walaupun logik.
Masalahnya teknikal dan praktikal. Jika kadar percambahan biji benih yang digunakan ialah 98 hingga 99%, maka tidak ada masalah. Jika ia diantara 97 dan 92%, adalah lebih baik untuk menyelesaikan dan membuang biji yang tidak bernas. Jika ia hanya 91% atau kurang, biji benih mesti dipilih. Jika 4 kg benih pra cambah disemai setiap hektar, 133,000 hingga 160,000 benih perlu disusun secara berhati-hati. Ini boleh dilakukan, tetapi ia memerlukan perhatian yang sangat dekat, dan tiada sesiapa pun boleh mengekalkan usaha ini.
Dalam menanam anak benih yang telah mengeluarkan daun, jika petani terganggu semasa bekerja, dia dengan mudah dapat mencari benih terakhir yang dipindahkan dan mengelakkan kesilapan menanam. Jika ada yang ingin mengamalkan prinsip SRI dengan menyemai secara langsung, mereka boleh melakukannya dengan baik, tetapi secara umum, kita fikir ia tidak bijak untuk mengesyorkan amalan ini pada masa ini.
Bolehkah teknik SRI digunakan di kawasan penanaman padi bukit?
Di Barat Tengah Madagascar, ia adalah perkara biasa untuk menyemai 40 kg biji benih sehektar untuk tanaman padi tanah tinggi yang tidak berpengairan, bersamaan dengan 48 hingga 50 biji setiap 1 m2. Apabila menyemai dengan jarak 40 x 15 cm, 16 hingga 17 benih bagi setiap 1 m2 diperlukan. Untuk memastikan bahawa semaian itu berjaya, petani itu harus menggunakan benih pra cambah dan menyusunnya, kerana masalah yang dihuraikan di atas.
Selepas itu, petani perlu memastikan bahawa benih diletakkan satu demi satu di tempat yang betul. Ini adalah kerja keras jika dilakukan dengan tangan. Tiada penabur monograin, walaupun petani itu boleh membuatnya. Masalah utama datang dari ramalan cuaca yang kurang boleh dipercayai dari jabatan meteorologi. Tanah sawah padi menyimpan kelembapan untuk tempoh yang lebih lama daripada tanah bukit. Kemarau adalah risiko yang lebih meruncing di kawasan tanah tinggi. Kebanyakannya padi tanah tinggi ditanam di atas tanah hutan yang telah dibersihkan dan dibakar. Padi bukit kebanyakannya merupakan varieti yang boleh hidup tanpa pengairan yang sempurna. Berbanding dengan Madagascar, penyebaran SRI berkait rapat dengan kawalan air di rantau ini, dan penanaman padi bukit boleh dijalankan dengan kaedah SRI.
Tidakkah SRI lebih mudah terdedah kepada ancaman perosak dan penyakit?
Satu lagi soalan yang agak popular. Persoalan ini pernah dibincangkan sebelum ini. Sehingga hari ini, kita tidak pernah melihat ia terjadi. Ini kerana: tumbuhan yang lebih subur dan kuat, boleh menahan serangan serangga dan penyakit. Tetapi adalah jelas bahawa tidak bijak untuk menanam varieti yang rentan terhadap penyakit yang biasa berlaku di rantau tertentu.
SRI diamalkan dengan kuantiti air yang minimum. Nampaknya banyak perosak seperti bena perang, piriculariose, dan lain-lain lebih suka makan padi yang dibanjiri. Selain itu, penyakit tertentu berkembang lebih dalam satu persekitaran yang lembab. Jadi, didapati bahawa kaedah SRI memberi perlindungan terhadap perosak dan penyakit.
Apakah tahap yang berbeza yang mungkin dari hasil SRI?
Soalan ini sukar dijawab dengan tepat, jadi diletakkan pada kedudukan terakhir. Rekod dunia untuk hasil jagung kini ialah 24 tan/ha. Ini mungkin kerana penciptaan varieti hibrid yang mempunyai heterosis yang memberi kesan yang baik bagi tumbuh-tumbuhan heterogamous seperti jagung. Padi adalah bijirin autogamous yang tidak boleh mendapat manfaat daripada heterosis (mengikut apa yang telah kita dengar setakat ini). Tetapi ia adalah lebih mantap dan kurang mencabar berbanding jagung, dan ia mempunyai sifat yang tidak berkongsi dengan jagung. Salah satu ciri-ciri itu ialah keupayaan luar biasa bagi menghasilkan tillering. Inilah sebabnya, pada pendapat saya, jika seseorang itu benar-benar boleh mengeksploitasi tillering, ia mungkin tidak mustahil untuk mencapai beberapa tahap pengeluaran sehingga 30 tan/ha, yang bersamaan dengan 3 kg/m2.
Untuk itu, 100,000 biji benih yang diperlukan, berat 30 gram bagi setiap 1,000 benih. 100,000 benih boleh diperolehi daripada 10 tumbuh-tumbuhan dengan 100 panikel, masing-masing dengan purata 100 biji setiap panikel, atau daripada 12 pokok masing-masing dengan 80 panikel mempunyai 105 benih. Penyelidik boleh memilih gabungan yang lebih mudah dicapai.
Syarat-syarat penting adalah: semua mesti dilakukan dengan sempurna daripada permulaan hingga akhir, termasuk amalan petani, iklim, dan persekitaran tanah. Semua ini adalah apa yang membuat rekod dunia. Saya berharap bahawa penanam padi Selangor akan yang pertama untuk mencapai rekod ini.
Buat masa ini, hasil meningkat mungkin untuk petani padi yang beralih dari kaedah tradisional kepada SRI dengan hasil diantara 3 dan 4 tan, tetapi ia boleh mencecah 5 atau 6 tan dan lebih banyak. Dengan tahap permulaan yang lebih rendah, lebih mudah untuk meningkatkan tahap pengeluaran.
Kesimpulan
Terdapat falsafah agronomi yang menyokong SRI: Agronomi ialah sains kehidupan, dan kehidupan ialah autonomi. Dalam penanaman padi, padi ialah guru, dan penanam padi adalah murid. Alam sekitar adalah kursus penting, tetapi tanah, pendebungaan, pemakanan dan rawatan, semuanya sekunder. Apa yang penting ialah padi itu sendiri: guru induk dan tertinggi.
Perkara yang paling penting dalam agronomi ialah fisiologi tumbuhan. Padi itu sendiri adalah satu-satunya sumber untuk belajar tentang penanaman padi sebenar yang cekap. Pelajaran pertama yang dipelajari daripada padi: Ia perlu petani. Menanam padi yang tumbuh secara kebetulan di luar sawah padi, seperti yang ditunjukkan oleh JP Dobelmann, mengesahkan kenyataan ini. Tillering padi sekurang-kurangnya 10 kali lebih berkuasa untuk membesar berbanding gandum. Inilah sebabnya mengapa petani hanya perlu menanam satu pokok sahaja.
Seperti manusia, tumbuh-tumbuhan perlu dipupuk dari muda untuk mencapai potensi mereka. Tiga puluh tahun yang lalu, pemindahan benih padi dilakukan apabila mereka berusia 25 hari [pada masa itu dianggap "muda"]. Selepas beberapa insiden secara kebetulan membawa kepada keputusan baik daripada pemindahan pada usia 15 hari dan kurang (10 hingga 12 hari), yang lain sepatutnya telah bersedia untuk mengambil kesempatan daripada penemuan ini dan mengalu-alukan pandangan kepada pertumbuhan padi yang diperoleh daripada model Katayama yang memberikan kita teori tillering secara saintifik. Akhir sekali, kita harus ingat: Lihat dan dengar padi anda. Ia adalah satu-satunya cara yang benar-benar boleh memberitahu anda apa yang patut dilakukan.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar