Persidangan FAO yang diadakan pada 25 Jun - 2 Julai 2011 di Rome, Itali telah membincangkan dengan panjang lebar berkenaan dengan keselamatan makanan. Dalam sesi perbentangan ke 37, Kofi Annan, Pengerusi Board of Alliance for a Green Revolution in Africa telah membentangkan satu kertas yang bertajuk "Delivering Global Food and Nutrition Security - The Challenge of Our Time".
Dalam kertas perbentangan tersebut, beliau telah mengingatkan dunia telah menemui masa yang sangat kritikal dan penting. Cabaran, jangka pendek dan jangka panjang yang dihadapi oleh FAO tidak pernah segetir ini. Dalam pelbagai cara, dunia telah berubah secara mendadak sejak FAO ditubuhkan pada tahun 1945. Secara keseluruhan, kita menikmati kekayaan dan peluang, namum perkembangan ini tidak pernah dikongsi. Beratus juta penduduk senegara kita masih hidup dalam ketakutan dan kemiskinan. Dan walaupun cita-cita mereka yang mengasaskan FAO, makanan dan nutrisi insecurity berterusan menjadi tunjang kepada ketidakadilan ini. Di dalam perbentangan McDougall lalu, Olivier De Schutter telah menarik perhatian kita kepada satu fakta, untuk pertama kali dalam sejarah, jumlah penduduk dunia yang kelaparan telah menjangkau satu billion. Beliau bercakap mengenai kesan daripada kenaikan harga makanan dan apabila krisis kewangan global telah menjejaskan ekonomi dan penduduk di seluruh dunia. Namun, terdapat prospek yang benar menunjukkan kita boleh melangkau penanda satu bilion ini - dan dalam jangka masa panjang jumlah ini akan terus meningkat.
Harga Makanan yang Meningkat
Tidak perlu pakar untuk memberi keterangan panjang lebar berkenaan dengan kenaikan harga makanan dan impaknya kepada kehidupan manusia. Walaupun harga yang tinggi memberi kesan-kesan yang positif, volatiliti (turun-naik) ekstrem yang kita lihat pada hari ini - dan ketidakpastian yang terjadi - lebih mendatangkan kesukaran. Dan kejutan ini telah melangkau jauh daripada kesusahan individual. Ketidakupayaan keluarga untuk memberi makan mereka sendiri merupakan faktor major dalam ketidakstabilan politik di beberapa bahagian dunia. Apabila dunia berhadapan dengan volatiliti harga dan kekurangan makanan, bukan sahaja regim yang menekan rakyat akan merasai bahang kemarahan dan kekecewaan. Seperti yang ditulis baru-baru ini oleh Lester Brown, makanan telah menjadi pemandu yang tersembunyi kepada politik dunia, dengan potensinya untuk memulakan konflik di dalam negara atau negara-negara berdekatan. Apa yang lebih membimbangkan ialah apabila harga makanan mulai turun daripada rekod tertinggi, kelegaan ini hanya bersifat sementara.
Trend Jangka Panjang
Harga makanan dipandu oleh tekanan jangka panjang yang mana akan terus meningkatkan permintaan tetapi menyukarkan peningkatan pengeluaran untuk memenuhi permintaan. Populasi global telah menjangkau 7 bilion. Laporan terbaharu daripada UN Population Division memberi amaran bahawa jumlah ini tidak akan stabil pada sembilan billion, kerana jangkaan ini dibuat dua tahun yang lalu, tetapi boleh menjangkau 10 billion. Pada masa yang sama, kekayaan bertambah di negara membangun memperlihatkan tiga bilion penduduk naik dalam rantaian makanan - peningkatan golongan pertengahan dengan citarasa yang berkembang untuk daging dan produk tenusu. Bijirin yang dahulu untuk makanan manusia meningkat untuk bertukar kepada makanan haiwan. Pertumbuhan populasi dan peningkatan kekayaan meningkatkan permintaan makanan kepada 70% menjelang 2050. Ini hanya satu perdua daripada persamaan yang bahaya. Terdapat halangan baharu yang berkait ke atas produk makanan yang meliputi tanah, tenaga, air dan iklim. Peningkatan harga minyak, sebagai contoh, telah membawa kepada persaingan yang lebih besar daripada pertanian makanan bersubsidi tinggi kepada bio-fuel. Ketika harga minyak terus meningkat, pertukaran bijirin kepada minyak menjadi semakin menarik, tidak kira keraguan kita berkaitan etika dan kelestariannya. Sumber air telah dieksploitasi dalam keadaan yang tidak lestari. Kekurangan air merupakan punca kepada kekurangan hasil bijirin sehingga dua pertiga di Arab Saudi dalam dekad yang lepas. Seperti mana yang ditekankan oleh Ketua Pengarah FAO, kita tidak boleh secara automatik bergantung kepada sains untuk meningkatkan hasil seperti dahulu. Di negara-negara membangun, kita telah sampai kepada had impak inovasi dan teknologi bagi peningkatan hasil pertanian. Dalam semua tekanan kepada bekalan makanan kita, kita perlu mengambilkira impak bencana akibat perubahan iklim dengan kesannya kepada suhu, hujan, produktiviti tanah dan kekerapan cuaca buruk. Di Russia ketika musim panas yang lalu, suhu yang tinggi dan kemarau telah mengakibatkan 40% kejatuhan hasil tuaian dan kerosakan bijirin untuk eksport. Sesetengah pakar memberi amaran bahawa mereka mungkin telah memandang rendah terhadap impak jangka panjang perubahan iklim kepada hasil. Apa yang telah pasti ialah, gabungan amalan pertanian yang tidak lestari, perubahan iklim telah mengubah kawasan yang luas dengan tanah yang produktif kepada "jelapang debu". Perubahan iklim merupakan legasi buruk untuk anak-anak kita dan generasi akan datang. Namun begitu, sehingga kini pemimpin kita masih gagal untuk mencari visi dan keberanian untuk menghadapinya.
Cabaran untuk FAO
Jadi ini adalah latar belakang yang gelap berbeza dengan apa yang kita bincangkan untuk beberapa hari akan datang. Terdapat ancaman sebenar krisis yang serius akan berubah menjadi bencana kekal, membahayakan nyawa jutaan manusia. Jika gagal, akan banyak korban berlaku. Jika negara-negara dunia tidak dapat bersatu menyelesaikan masalah keselamatan makanan - keperluan asas manusia - harapan kita untuk kerjasama anatarabangsa yang lebih luas akan terkubur. Makanan kini merupakan komoditi yang mempunyai nilai yang terdedah kepada spekulasi. Kita telah melihat peningkatan yang membimbangkan protectionism (perlindungan), sekatan ekspot unilateral, rampasan tanah dan perjanjian eksklusif bagi memenuhi keperluan makanan mereka yang kaya bukannya miskin. Disamping mengatasi masalah berkaitan perubahan iklim, keselamatan makanan dan nutrisi ialah cabaran kita pada masa kini. Dalam mengatasi halangan-halangan ini, kita telah mengeluarkan makanan sehingga dua kali ganda. Dan harga makanan yang tinggi - secara ironi - mungkin membuka peluang dan asas kepada kita membina masa depan makan yang lebih baik.
Harga yang Tinggi Boleh Meningkatkan Pengeluaran Makanan
Untuk pemahaman, bukan kenaikan harga makanan yang mengakibatkan impak kerosakan, tetapi kadar luar biasa yang telah meningkat akibat kenaikan harga makanan ini. Walaupun kenyataan ini agak kontroversial bagi sesetengah bahagian, terdapat kes yang kukuh yang dibuat menunjukkan harga makanan perlu diseimbangkan semula, menangani votaliti dan melindungi ketidaktentuan. Harga makanan, dibantu oleh peningkatan pengeluaran telah jatuh begitu banyak dalam tiga dekad lalu. Walaupun ini merupakan berita baik untuk pengguna, terutama sekali di negara membangun, ia telah merosakkan banyak masyarakat luar bandar dan bekalan makanan global jangka panjang. Jika harga rendah, petani dinafikan pulangan yang setimpal dan insentif bagi meningkatkan pengeluaran mereka. Ini secara umumnya merosakkan petani berskala kecil, yang mana merupakan hampir separuh populasi dunia. Secara kontras, harga tinggi yang stabil boleh menggalakkan pelaburan dan membantu komuniti, tetapi dengan syarat jika pegangan petani yang mendapat kebaikannya. Jadi dalam jangka masa panjang, harga yang patut boleh memberi stimulasi kepada pengeluaran bagi membantu memenuhi permintaan dan mengekang harga pada masa hadapan. Tetapi kita perlu bersedia untuk berlindung daripada bahaya votaliti harga.
Halangan Tambahan
Walaupun harga patut dapat menyediakan platform kepada kita, terdapat berbagai-bagai halangan di peringkat nasional dan antarabangsa yang perlu diatasi bagi menyampaikan keselamatan makanan. Harga makanan yang tinggi tidak akan menutup kerugian dalam pelaburan pertanian di negara yang didapati boleh memberi impak yang besar kepada peningkatan hasil. Secara keseluruhan, tiada kekurangan dalam pelaburan untuk pertanian dan makanan. Apa yang berlaku ialah, negara yang kaya menggunakan pelaburan kewangan untuk melindungi sektor pertanian mereka. OECD pada tahun 2009 melaporkan negara-negara kaya melabur sejumlah USD385 bilion untuk melindungi sektor pertanian mereka. Pelaburan penting bagi meningkatkan infrastruktur ladang termasuk pengairan, jalan dan kemudahan penyimpanan. Pelaburan tambahan perlu untuk penyelidikan dan dipadankan dengan hak paten yang lebih fleksibel supaya inovasi dapat dikongsi. Kepentingan biodiversiti perlu dipulihara bagi membantu kita mengatasi penyakit dan perosak. Apabila banyak makanan dihasilkan, kita perlu menghantarnya kepada tempat yang perlu. Pelaburan juga perlu untuk manusia disamping membantu mereka mengadaptasi teknologi baharu. Kita perlu melakukan lebih banyak untuk menarik golongan muda - dengan tenaga mereka dan keterbukaan untuk menerima idea baharu - kepada pertanian dan membina perniagaan berasaskan pertanian di luar bandar. Ini akan membantu mengurangkan kesan penghijrahan ke bandar yang sudah sedia sesak.
Kepentingan Ladang Kecil
Untuk meningkatkan pengeluaran, kita perlu mengelakkan kerosakan berterusan kepada alam sekitar sosial yang diakibatkan oleh Revolusi Hijau. Peladang kecil perlu menjadi tunjang kepada membekalkan keselamatan makanan yang mana telah dikenalpasti dan diiktiraf oleh organisasi ini. Jumlah dan potensi yang besar kepada peladang kecil boleh meningkatkan pengeluaran makanan dan menyediakan aktiviti bagi menyara keluarga. Kita tidak boleh mempercepatkan dan meluaskan pengeluaran makanan tanpa melibatkan peladang kecil. Sejarah juga menunjukkan Revolusi Hijau yang berlaku di Asia dimulakan oleh peladang kecil yang menjadikan pertumbuhan ekonomi yang luas dan pantas.
Peranan Ladang Komersil
Dalam memberi fokus kepada ladang berskala kecil, kita tidak boleh mengenepikan ladang berskala besar. Ladang yang besar tidak boleh beroperasi secara berasingan. Ladang besar berskala komersil boleh diintegrasikan dengan aktiviti bersama-sama komuniti, sebagai hab yang memberi jaringan kepada peladang kecil di sepanjang rantaian nilai, berkongsi pengetahuan dan kepakaran, mereka boleh memainkan peranan penting dan positif. Kita perlu secara berterusan membantu mengembangkan perniagaantani dan menyokong pertanian berskala kecil.
Penyelidikan dan Pembangunan
Ini bukannya kecil vs besar. Ini berkaitan dengan memastikan kesemua petani dapat meningkatkan pengeluaran makanan dengan kaedah yang lestari. Keamatan yang lestari yang memerlukan akses kepada varieti tanaman yang boleh menunjukkan prestasi yang baik dengan input luaran yang sedikit - dan teknik baharu pengurusan tanah dan air. Seperti yang telah dibincangkan sebelum ini, ini akan memerlukan lebih pelaburan untuk penyelidikan dan lebih sokongan untuk petani mengamalkan teknologi baharu. Kita juga perlu memastikan mereka mempunyai pasaran yang cukup untuk hasil tanaman mereka - di peringkat setempat, negara dan global. Pada masa kini, pasaran sering sahaja mengherot (distorted) atau tidak boleh diharap, dengan petani tidak mendapat harga yang baik untuk produk mereka atau menjana keuntungan jika harga naik.
Kesimpulan
Survival 1 bilion manusia - yang paling lemah dan mudah terancam di dunia ini - bergantung kepada jawapan kita kepada kelaparan. Masa depan 9 bilion manusia bergantung kepada polisi yang betul dan sistem penyampaian keselamatan makanan dalam dekad mendatang. Harapannya ialah dunia yang aman di mana semua orang boleh bekerjasama bagi mengharungi cabaran dan menuju kepada matlamat yang dikongsi bersama.
[dipetik dan dari kertas pembentangan Kofi Annan sempena Persidangan FAO]
Dalam kertas perbentangan tersebut, beliau telah mengingatkan dunia telah menemui masa yang sangat kritikal dan penting. Cabaran, jangka pendek dan jangka panjang yang dihadapi oleh FAO tidak pernah segetir ini. Dalam pelbagai cara, dunia telah berubah secara mendadak sejak FAO ditubuhkan pada tahun 1945. Secara keseluruhan, kita menikmati kekayaan dan peluang, namum perkembangan ini tidak pernah dikongsi. Beratus juta penduduk senegara kita masih hidup dalam ketakutan dan kemiskinan. Dan walaupun cita-cita mereka yang mengasaskan FAO, makanan dan nutrisi insecurity berterusan menjadi tunjang kepada ketidakadilan ini. Di dalam perbentangan McDougall lalu, Olivier De Schutter telah menarik perhatian kita kepada satu fakta, untuk pertama kali dalam sejarah, jumlah penduduk dunia yang kelaparan telah menjangkau satu billion. Beliau bercakap mengenai kesan daripada kenaikan harga makanan dan apabila krisis kewangan global telah menjejaskan ekonomi dan penduduk di seluruh dunia. Namun, terdapat prospek yang benar menunjukkan kita boleh melangkau penanda satu bilion ini - dan dalam jangka masa panjang jumlah ini akan terus meningkat.
Harga Makanan yang Meningkat
Tidak perlu pakar untuk memberi keterangan panjang lebar berkenaan dengan kenaikan harga makanan dan impaknya kepada kehidupan manusia. Walaupun harga yang tinggi memberi kesan-kesan yang positif, volatiliti (turun-naik) ekstrem yang kita lihat pada hari ini - dan ketidakpastian yang terjadi - lebih mendatangkan kesukaran. Dan kejutan ini telah melangkau jauh daripada kesusahan individual. Ketidakupayaan keluarga untuk memberi makan mereka sendiri merupakan faktor major dalam ketidakstabilan politik di beberapa bahagian dunia. Apabila dunia berhadapan dengan volatiliti harga dan kekurangan makanan, bukan sahaja regim yang menekan rakyat akan merasai bahang kemarahan dan kekecewaan. Seperti yang ditulis baru-baru ini oleh Lester Brown, makanan telah menjadi pemandu yang tersembunyi kepada politik dunia, dengan potensinya untuk memulakan konflik di dalam negara atau negara-negara berdekatan. Apa yang lebih membimbangkan ialah apabila harga makanan mulai turun daripada rekod tertinggi, kelegaan ini hanya bersifat sementara.
Trend Jangka Panjang
Harga makanan dipandu oleh tekanan jangka panjang yang mana akan terus meningkatkan permintaan tetapi menyukarkan peningkatan pengeluaran untuk memenuhi permintaan. Populasi global telah menjangkau 7 bilion. Laporan terbaharu daripada UN Population Division memberi amaran bahawa jumlah ini tidak akan stabil pada sembilan billion, kerana jangkaan ini dibuat dua tahun yang lalu, tetapi boleh menjangkau 10 billion. Pada masa yang sama, kekayaan bertambah di negara membangun memperlihatkan tiga bilion penduduk naik dalam rantaian makanan - peningkatan golongan pertengahan dengan citarasa yang berkembang untuk daging dan produk tenusu. Bijirin yang dahulu untuk makanan manusia meningkat untuk bertukar kepada makanan haiwan. Pertumbuhan populasi dan peningkatan kekayaan meningkatkan permintaan makanan kepada 70% menjelang 2050. Ini hanya satu perdua daripada persamaan yang bahaya. Terdapat halangan baharu yang berkait ke atas produk makanan yang meliputi tanah, tenaga, air dan iklim. Peningkatan harga minyak, sebagai contoh, telah membawa kepada persaingan yang lebih besar daripada pertanian makanan bersubsidi tinggi kepada bio-fuel. Ketika harga minyak terus meningkat, pertukaran bijirin kepada minyak menjadi semakin menarik, tidak kira keraguan kita berkaitan etika dan kelestariannya. Sumber air telah dieksploitasi dalam keadaan yang tidak lestari. Kekurangan air merupakan punca kepada kekurangan hasil bijirin sehingga dua pertiga di Arab Saudi dalam dekad yang lepas. Seperti mana yang ditekankan oleh Ketua Pengarah FAO, kita tidak boleh secara automatik bergantung kepada sains untuk meningkatkan hasil seperti dahulu. Di negara-negara membangun, kita telah sampai kepada had impak inovasi dan teknologi bagi peningkatan hasil pertanian. Dalam semua tekanan kepada bekalan makanan kita, kita perlu mengambilkira impak bencana akibat perubahan iklim dengan kesannya kepada suhu, hujan, produktiviti tanah dan kekerapan cuaca buruk. Di Russia ketika musim panas yang lalu, suhu yang tinggi dan kemarau telah mengakibatkan 40% kejatuhan hasil tuaian dan kerosakan bijirin untuk eksport. Sesetengah pakar memberi amaran bahawa mereka mungkin telah memandang rendah terhadap impak jangka panjang perubahan iklim kepada hasil. Apa yang telah pasti ialah, gabungan amalan pertanian yang tidak lestari, perubahan iklim telah mengubah kawasan yang luas dengan tanah yang produktif kepada "jelapang debu". Perubahan iklim merupakan legasi buruk untuk anak-anak kita dan generasi akan datang. Namun begitu, sehingga kini pemimpin kita masih gagal untuk mencari visi dan keberanian untuk menghadapinya.
Cabaran untuk FAO
Jadi ini adalah latar belakang yang gelap berbeza dengan apa yang kita bincangkan untuk beberapa hari akan datang. Terdapat ancaman sebenar krisis yang serius akan berubah menjadi bencana kekal, membahayakan nyawa jutaan manusia. Jika gagal, akan banyak korban berlaku. Jika negara-negara dunia tidak dapat bersatu menyelesaikan masalah keselamatan makanan - keperluan asas manusia - harapan kita untuk kerjasama anatarabangsa yang lebih luas akan terkubur. Makanan kini merupakan komoditi yang mempunyai nilai yang terdedah kepada spekulasi. Kita telah melihat peningkatan yang membimbangkan protectionism (perlindungan), sekatan ekspot unilateral, rampasan tanah dan perjanjian eksklusif bagi memenuhi keperluan makanan mereka yang kaya bukannya miskin. Disamping mengatasi masalah berkaitan perubahan iklim, keselamatan makanan dan nutrisi ialah cabaran kita pada masa kini. Dalam mengatasi halangan-halangan ini, kita telah mengeluarkan makanan sehingga dua kali ganda. Dan harga makanan yang tinggi - secara ironi - mungkin membuka peluang dan asas kepada kita membina masa depan makan yang lebih baik.
Harga yang Tinggi Boleh Meningkatkan Pengeluaran Makanan
Untuk pemahaman, bukan kenaikan harga makanan yang mengakibatkan impak kerosakan, tetapi kadar luar biasa yang telah meningkat akibat kenaikan harga makanan ini. Walaupun kenyataan ini agak kontroversial bagi sesetengah bahagian, terdapat kes yang kukuh yang dibuat menunjukkan harga makanan perlu diseimbangkan semula, menangani votaliti dan melindungi ketidaktentuan. Harga makanan, dibantu oleh peningkatan pengeluaran telah jatuh begitu banyak dalam tiga dekad lalu. Walaupun ini merupakan berita baik untuk pengguna, terutama sekali di negara membangun, ia telah merosakkan banyak masyarakat luar bandar dan bekalan makanan global jangka panjang. Jika harga rendah, petani dinafikan pulangan yang setimpal dan insentif bagi meningkatkan pengeluaran mereka. Ini secara umumnya merosakkan petani berskala kecil, yang mana merupakan hampir separuh populasi dunia. Secara kontras, harga tinggi yang stabil boleh menggalakkan pelaburan dan membantu komuniti, tetapi dengan syarat jika pegangan petani yang mendapat kebaikannya. Jadi dalam jangka masa panjang, harga yang patut boleh memberi stimulasi kepada pengeluaran bagi membantu memenuhi permintaan dan mengekang harga pada masa hadapan. Tetapi kita perlu bersedia untuk berlindung daripada bahaya votaliti harga.
Halangan Tambahan
Walaupun harga patut dapat menyediakan platform kepada kita, terdapat berbagai-bagai halangan di peringkat nasional dan antarabangsa yang perlu diatasi bagi menyampaikan keselamatan makanan. Harga makanan yang tinggi tidak akan menutup kerugian dalam pelaburan pertanian di negara yang didapati boleh memberi impak yang besar kepada peningkatan hasil. Secara keseluruhan, tiada kekurangan dalam pelaburan untuk pertanian dan makanan. Apa yang berlaku ialah, negara yang kaya menggunakan pelaburan kewangan untuk melindungi sektor pertanian mereka. OECD pada tahun 2009 melaporkan negara-negara kaya melabur sejumlah USD385 bilion untuk melindungi sektor pertanian mereka. Pelaburan penting bagi meningkatkan infrastruktur ladang termasuk pengairan, jalan dan kemudahan penyimpanan. Pelaburan tambahan perlu untuk penyelidikan dan dipadankan dengan hak paten yang lebih fleksibel supaya inovasi dapat dikongsi. Kepentingan biodiversiti perlu dipulihara bagi membantu kita mengatasi penyakit dan perosak. Apabila banyak makanan dihasilkan, kita perlu menghantarnya kepada tempat yang perlu. Pelaburan juga perlu untuk manusia disamping membantu mereka mengadaptasi teknologi baharu. Kita perlu melakukan lebih banyak untuk menarik golongan muda - dengan tenaga mereka dan keterbukaan untuk menerima idea baharu - kepada pertanian dan membina perniagaan berasaskan pertanian di luar bandar. Ini akan membantu mengurangkan kesan penghijrahan ke bandar yang sudah sedia sesak.
Kepentingan Ladang Kecil
Untuk meningkatkan pengeluaran, kita perlu mengelakkan kerosakan berterusan kepada alam sekitar sosial yang diakibatkan oleh Revolusi Hijau. Peladang kecil perlu menjadi tunjang kepada membekalkan keselamatan makanan yang mana telah dikenalpasti dan diiktiraf oleh organisasi ini. Jumlah dan potensi yang besar kepada peladang kecil boleh meningkatkan pengeluaran makanan dan menyediakan aktiviti bagi menyara keluarga. Kita tidak boleh mempercepatkan dan meluaskan pengeluaran makanan tanpa melibatkan peladang kecil. Sejarah juga menunjukkan Revolusi Hijau yang berlaku di Asia dimulakan oleh peladang kecil yang menjadikan pertumbuhan ekonomi yang luas dan pantas.
Peranan Ladang Komersil
Dalam memberi fokus kepada ladang berskala kecil, kita tidak boleh mengenepikan ladang berskala besar. Ladang yang besar tidak boleh beroperasi secara berasingan. Ladang besar berskala komersil boleh diintegrasikan dengan aktiviti bersama-sama komuniti, sebagai hab yang memberi jaringan kepada peladang kecil di sepanjang rantaian nilai, berkongsi pengetahuan dan kepakaran, mereka boleh memainkan peranan penting dan positif. Kita perlu secara berterusan membantu mengembangkan perniagaantani dan menyokong pertanian berskala kecil.
Penyelidikan dan Pembangunan
Ini bukannya kecil vs besar. Ini berkaitan dengan memastikan kesemua petani dapat meningkatkan pengeluaran makanan dengan kaedah yang lestari. Keamatan yang lestari yang memerlukan akses kepada varieti tanaman yang boleh menunjukkan prestasi yang baik dengan input luaran yang sedikit - dan teknik baharu pengurusan tanah dan air. Seperti yang telah dibincangkan sebelum ini, ini akan memerlukan lebih pelaburan untuk penyelidikan dan lebih sokongan untuk petani mengamalkan teknologi baharu. Kita juga perlu memastikan mereka mempunyai pasaran yang cukup untuk hasil tanaman mereka - di peringkat setempat, negara dan global. Pada masa kini, pasaran sering sahaja mengherot (distorted) atau tidak boleh diharap, dengan petani tidak mendapat harga yang baik untuk produk mereka atau menjana keuntungan jika harga naik.
Kesimpulan
Survival 1 bilion manusia - yang paling lemah dan mudah terancam di dunia ini - bergantung kepada jawapan kita kepada kelaparan. Masa depan 9 bilion manusia bergantung kepada polisi yang betul dan sistem penyampaian keselamatan makanan dalam dekad mendatang. Harapannya ialah dunia yang aman di mana semua orang boleh bekerjasama bagi mengharungi cabaran dan menuju kepada matlamat yang dikongsi bersama.
[dipetik dan dari kertas pembentangan Kofi Annan sempena Persidangan FAO]
Tidak ada komentar:
Posting Komentar